“Δεν ήμουν απλά μια πουτ@να που τα έμπλεξε με παντρεμένο”

Το είχα καταλάβει… Δεν το ήξερα δεν μου το είχε πει αλλά το είχα καταλάβει. Ο περιορισμένος χρόνος που θα μπορούσαμε να βρεθούμε, το ότι δεν μπορούσε ποτέ να μείνει το βράδυ.
Τι έκανα όμως; Αφού το ένιωθα τι έκανα; Ποτέ μου δεν κατάλαβα. Ήταν η κάυλα του απαγορευμένου; Ήταν η ζήλεια πως μια άλλη γυναίκα είχε ολοκληρώσει την ζωή της με έναν άντρα και εγώ ακόμα όχι; Ειλικρινά δεν ξέρω.
Τον ερωτεύτηκα, αυτό το άλυτο μυστήριο που δεν με ένοιαζε να λύσω όξυνε την σεξουαλική μου διάθεση και λειτουργούσε σαν εγκεφαλική διαστροφή. 6 μήνες μαζί και δεν τον ρώτησα ποτέ. Υπήρχαν βράδια που ερχόταν στο μυαλό μου το «είσαι η δεύτερη» , «η ερωμένη», «η πουτάνα» και άλλα βράδια που ήθελα απλά να τον διεγείρω σεξουαλικά και να μην ξεκολλάει το μυαλό του από εμένα. Να τον κάνω στα 45 να ξαναπιάσει την χούφτα του.
Όλα ήταν στα πλαίσια του ερωτικού παιχνιδιού. Μέχρι εκείνη την ημέρα. Τον ανάγκασα να κάνει κοπάνα από την δουλειά και να περάσουμε μαζί όλη την ημέρα στο κρεβάτι μου. Έκλεισε το κινητό του και ήταν όλος δικός μου. Ώσπου ξύπνησα… τιμωρήθηκα, καταστράφηκα… Όταν κάποια στιγμή το μεσημέρι βγήκαμε για φαγητό άνοιξε το κινητό του και βρήκε 8 κλήσεις. 3 από το σχολείο της κόρης του και 5 από την γυναίκα του. Την έφηβη κόρη του την χτύπησε αυτοκίνητο απέξω από το σχολείο όταν προσπάθησε να περάσει το δρόμο.
Εγώ και τα δερμάτινα εσώρουχα μου είχαμε κρατήσει μακριά τον πατέρα της από το ατύχημα της, απλά και μόνο για να ικανοποιήσω την γυναικεία μου ματαιοδοξία και φιλαρέσκεια. Εκείνος εντελώς αυθόρμητα μου είπε: « χτύπησε το παιδί μου με ψάχνει η γυναίκα μου», τίποτα από όλα αυτά δεν είχαν αναφερθεί ως τότε.
Όχι δεν ήμουν απλά μια πουτάνα που τα είχα μπλέξει με παντρεμένο ήμουν μια αποτυχημένη γυναίκα που πιθανόν να μην της αξίζει να γίνει μάνα ποτέ. Αυτή ήταν και η τιμωρία μου…
Δεν ξαναμιλήσαμε ποτέ από εκείνη την ημέρα, σαν να κάναμε μια σιωπηρή συμφωνία, λήξης της παράνομης επαφής μας. Σήμερα είμαι μια γυναικά 55 χρονών, δεν έκανα παιδί ποτέ, γιατί αποφάσισα να ασχοληθώ με την επιστήμη μου, την ψυχολογία, για να βοηθήσω γυναίκες που πιθανόν να έχουν την δύναμη να ζητήσουν βοήθεια, μια βοήθεια που τότε δίσταζα να ζητήσω εγώ.
Θα αναρωτιέστε πως τα θυμήθηκα όλα αυτά; Τον προηγούμενο μήνα χτύπησε την πόρτα του γραφείου μια νεαρή γυναίκα που την απάτησε ο σύντροφος της και ήθελε να ξεκινήσουμε συνεδρίες ώστε να καταφέρει να διαχειριστεί αυτή την απόρριψη που νιώθει… Αυτή η γυναίκα, είναι η κόρη του…
ΕΥΑ
Αχ… ανατριχιασα!